SSRİ çoxdan dağılsa da, onun liderləri barədə hələ də bilinməyən çox şey var. 
Belə sirli qəhrəmanlardan biri də İosif Stalindir.Stalin hakimiyyəti möhkəm saxlayırdı, lakin anlayırdı ki, gec-tez kadrlarını yeniləməli olacaq. O, dəfələrlə iclaslarda bu məsələni qaldırır və ölümündən bir qədər əvvəl hətta istefasını da istədiyi deyilir. Belə şəraitdə necə ola bilərdi ki, məsuliyyətli rəhbər özündən sonraya davamçı hazırlamasın?
Cebhe.info xəbər verir ki, 50-ci illərin əvvəllərində Stalin ölümün yaxınlaşdığını hiss etmirdi, baxmayaraq ki, liderin səhhəti kəskin şəkildə pisləşmişdi. Cənubda hər hansı bir tətil bir neçə ay, hətta altı ay davam edə bilərdi. O, iclaslarda daha az danışmağa başlamışdı, bir neçə saatlıq hesabatları çatdırmaq getdikcə çətinləşdi. Ancaq təkcə SSRİ-nin deyil, həm də ADR-dən Çinə qədər sosialist düşərgəsinin bütün ölkələrinin layiqli gələcəyinə əminlik lazım olduğundan, yenə də işləri nəzarətdə saxlamalıydı. Üstəlik, lider varis haqqında yazılı vəsiyyətnamə qoymamışdı.

Bu sual indi də maralıdır. Niyə? Bəlkə də mütləq layiqli şəxsi görmürdü. Bəlkə də partiya savadını, silahdaşlarının şəxsi keyfiyyətlərini səciyyələndirmək kimi mənasız işlərlə məşğul olmaq istəmirdi. Bunu bilmirik. Amma 1952-ci ildə XIX qurultayda Stalin çox hiyləgər bir addım atdı.
Birincisi, iyun ayında qurultayı gözlənilmədən oktyabr ayına təyin etdi. Hazırlıq üçün çox vaxt qalmadı. İkincisi, o, ən vacib hesabatları özü yazmadı (baxmayaraq ki, aydın danışmağı bilən biri idi). Beləliklə, o, hesabatın hazırlanmasını Q.Malenkova, digər ikisini isə partiyada köklü dəyişikliklərlə bağlı L.Kaqanoviçə və N.Xruşşova həvalə etdi. M.Saburov yeni beşilliyin planlarından danışmalı idi.

Böyük siyasətdə təsadüflər olmur. Deməli, hər bir döyüşçü üçün məruzə mövzusu onun partiya aparatında tutduğu vəzifəyə, rəhbərə yaxınlığına uyğun çox diqqətlə seçilmişdi. O zaman agıllarda bir sual yarandı. Belə çıxır ki, Malenkov yeni lider ola bilər? O, həm də plenumun sədri idi.
Molotov qurultayı açdı. Qurultayla bağlı gündəlikdə məruzəçilər arasında da birinci onun adı yazılmışdı. Ancaq Stalinin bir saat yarım davam edən nitqinə görə çox şey dəyişdi…
 Molotov, Mikoyan, Voroşilov postamentlərindən bir-birinin ardınca yıxıldı...
Ümumiyyətlə, İosif Vissarionoviç köhnə qvardiyadan heç kimi özünə davamçı görmürdü. Axı ona həm icraçı, həm ideoloq, həm də lider lazım idi və təklif olunan namizədlərin hər biri yalnız bu və ya digər dərəcədə inkişaf etmiş bəzi keyfiyyətlərə malik olurdu. Demək olar ki, Stalin ancaq bir nəfəri varisi hesab edə bilərdi - Nikolay Voznesenskini. SSRİ Dövlət Plan Komitəsinin sədri (1944-1948) qondarma “Leninqrad işi” ilə ittiham olunaraq 1950-ci il oktyabrın 1-də güllələnmişdi.Stalin siyasətçinin günahına axıracan inanmayıb, hətta yenidən yoxlanılmasını tələb edib. Digər qeyri-rəsmi versiyaya görə, Voznesenski 1950-ci ilin dekabrında həbsxanadan Moskvaya gedərkən yolda vəfat edib.Beləliklə, Stalinin yeganə mümkün varisi də “oyundan” çıxarılmışdı… 

---

---